Μια ιστορία συνεχούς αλληλεπίδρασης

Η συστημική προσέγγιση έθεσε την οικογένεια και τον τρόπο
αλληλεπίδρασης των μελών της, στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος.
Τα μέλη μιας οικογένειας βρίσκονται σε συνεχή αλληλεπίδραση.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα, η συμπεριφορά του ενός, να επηρεάζει
και να επηρεάζεται από τη συμπεριφορά των υπολοίπων.

Καθώς οι οικογένειες εξελίσσονται, βιώνουν κρίσιμες περιόδους,
κατά τις οποίες οι νέες συνθήκες απαιτούν να υπάρξει αλλαγή
στους τρόπους με τους οποίους τα μέλη τους σκέπτονται,
αισθάνονται ή σχετίζονται μεταξύ τους.

Η γέννηση ενός παιδιού ή η απώλεια της εργασίας αποτελούν
παραδείγματα μεταβατικών περιόδων, που μπορεί να προκαλέσουν
συναισθήματα άγχους και αγωνίας, αλλά να αποτελέσουν και
ευκαιρία για εξέλιξη.

Τα συμπτώματα σε ένα μέλος της οικογένειας μπορεί να
αντανακλούν το στρες που απορρέει από μια τέτοια κατάσταση.
Στόχος της θεραπευτικής παρέμβασης λοιπόν δεν είναι το μεμονωμένο
άτομο, αλλά οι σχέσεις και η επικοινωνία των μελών μεταξύ τους.

Στο ξεκίνημα της συγκεκριμένης θεραπευτικής προσέγγισης,
θεωρούνταν απαραίτητο να έρχονται όλα τα μέλη της οικογένειας.
Στις μέρες μας, η συμμετοχή όλων των μελών στη θεραπεία δεν
αποτελεί προϋπόθεση και μπορεί να έρχονται όσα μέλη της
οικογένειας θεωρούν ότι μπορούν και θέλουν να βοηθήσουν.